Osoby pracujące legalnie za granicą po powrocie do kraju mogą ubiegać się o zwrot podatku zapłaconego przez pracodawcę ,który ich zatrudniał i odprowadzał zaliczki do zagranicznego Urzędu Skarbowego.
„Pracowałeś za granicą? Odzyskaj swój podatek!” – podobnych haseł można znaleźć w prasie i Internecie dziesiątki . Firmy pośredniczące w załatwianiu formalności związanych z otrzymaniem zwrotu podatku nadpłaconego za granicą ,nie zawsze jednak informują, że w określonych sytuacjach nie trafi on do kieszeni klienta, tylko na konto urzędu skarbowego.
Dotyczy to gdy podatnik rozliczył się w Polsce z zastosowaniem metody proporcjonalnego odliczenia. Metodę tę w odniesieniu do dochodów z pracy najemnej przewidują umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę m.in. z Belgią, Holandią, Danią (w odniesieniu do dochodów osiągniętych do końca 2010 r.), Finlandią (w odniesieniu do dochodów osiągniętych do końca 2010 r.), Islandią, Kazachstanem, Rosją i Stanami Zjednoczonymi
Podatnik rozliczający dochody z pracy najemnej metodą proporcjonalnego odliczenia, dochody uzyskane za granicą łączy z krajowymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej. Następnie od łącznej sumy tych dochodów oblicza podatek według obowiązującej w danym roku skali podatkowej. Od obliczonego we wskazany sposób podatku odlicza kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą .
W sytuacji gdy podatnik obliczając podatek należny w zeznaniu za dany rok podatkowy pomniejszył go zgodnie z metodą tzw. odliczenia proporcjonalnego o podatek zapłacony za granicą, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), zwrot ten rozlicza w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym go uzyskał. Dokonuje tego poprzez doliczenie do podatku kwot poprzednio odliczonych. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2013 r., nr ILPB2/415-451/13-2/ES.
Nie zawsze jednak jest to cały podatek. Omawiane odliczenie nie może bowiem przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. W konsekwencji nie zawsze cały zwrócony podatek trzeba wpłacić polskiemu fiskusowi. Obowiązek ten dotyczy bowiem jedynie podatku wcześniej odliczonego zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia.
Zwrot podatku z zagranicy zatrzymuje podatnik dla siebie na podstawie przepisu art. 45 ust. 3a pkt 5 ustawy o pdof nie ma zastosowania w odniesieniu do zwrotu podatku zapłaconego za granicą od dochodów, które opodatkowane są według metody wyłączenia z progresją. Metodę tę przewidują umowy zawarte m.in. z Austrią, Chorwacją, Cyprem, Czechami, Estonią, Francją, Grecją, Irlandią, Japonią, Kanadą, Litwą, Łotwą, Niemcami, Portugalią, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwecją, Turcją, Ukrainą, Wielką Brytanią i Irlandią Północną oraz Włochami.
Przy metodzie wyłączenia z progresją, dochody uzyskane za granicą korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w Polsce, jednak w przypadku opodatkowania według skali podatkowej trzeba je uwzględnić przy obliczaniu stawki podatkowej mającej zastosowanie do opodatkowania dochodów krajowych. Z tego względu przy tej metodzie podatnik nie odlicza podatku zapłaconego za granicą. W efekcie, gdy otrzyma jego zwrot, nie ma obowiązku wykazywania go w zeznaniu rocznym oraz wpłacania na konto urzędu skarbowego.
